.
Cihanbeylinin kuzey batısında merkeze 42 km uzaklıktaki kasabaya 1700 ‘lü yıllarda yerleşildiği tahmin edilmektedir. ancak kasabaya yerleşenlerin nereden geldikleri tam olarak bilinmemektedir. zaman zaman yapılan inşaat kazılarında eski yazılı taş ve küplerin çıkması yerleşiminin eskiye dayandığını kanıtlamaktadır. Kasabaya yerleşen aşiretin lideri konumundaki kişinin halk arasında “KELHASAN” olarak bilindiğinden yerleşim yerine KELHASAN ismi verilmiş olup hala aynı isimle anılmaktadır. Belediye başkanlığı görevi Abdullah Bozkır tarafından yürütülmektedir.
SOSYAL DURUM :
Kasabada yerleşik hane sayısı yaklaşık 500 olup , nüfusu 2401’dir. Yurt dışında her haneden en az bir kişi olmak üzere yaklaşık 400 kişi çalışmaktadır. Köyün Yaklaşık 80 hanesi Konyaya ekonomik nedenler ve eğitim amaçlı göç etmişlerdir. Kasabanın yeni yetişen gençlerinin neredeyse tamamı yurtdışına çıkma çabası içerisindeler. Bu amaç uğrunda her türlü çözüme başvurmaktadırlar. bu nedenle olacak ki kasabada yerleşik nüfusun yaş ortalaması oldukça yüksektir. Kasabada bir ilköğretim okulu, bir lise bulunmaktadır. Okuma oranı ilköğretim bazında %100 lere yakındır. Yeni yetişen gençlerin neredeyse tamamı yurtdışına gitmeyi hayal ettiğinden üniversiteye giden öğrenci sayısının yok denecek kadar az olduğu gözlenmektedir. Kasabadaki insanların,en büyük istekleri gençlerinin üniversite okuması olmasına rağmen ekonomik koşullar gençleri yurt dışında çalışmaya yöneltmektedir.
kasabalı bir yaşlı şu sözleriyle cehaletin tehlikesini anlatıyor;
"DÜNYA BİLİMDEN KORKUYOR BİLİM DE CAHİLDEN"
Kasabadaki yapılanmanın modern oluşu yurt dışından kasabalarına gelen ailelerin tatillerinde rahat ve huzurlu bir ortamda oturmak istemelerinden ve birazda olsa aileler arasındaki rekabetten kaynaklandığı gözlenmiştir
EKONOMİK DURUM :
Cihanbeyli’nin tüm köylerinde olduğu gibi Kelhasanda da geçim kaynakları tarım ve hayvancılığa dayanmakta olup, en çok buğday ve arpa üretilmektedir. Kasaba gelirinin yaklaşık %65 i yurt dışında çalışan işçilerden elde edilmektedir. Yurtdışına çıkamayan gençler ise kasabada çiftçilikle geçimini sağlamaktadırlar. Ayrıca az da olsa nakliyecilikle geçimini sağlayanlar da vardır.
Cihanbeylinin kuzey batısında merkeze 42 km uzaklıktaki kasabaya 1700 ‘lü yıllarda yerleşildiği tahmin edilmektedir. ancak kasabaya yerleşenlerin nereden geldikleri tam olarak bilinmemektedir. zaman zaman yapılan inşaat kazılarında eski yazılı taş ve küplerin çıkması yerleşiminin eskiye dayandığını kanıtlamaktadır. Kasabaya yerleşen aşiretin lideri konumundaki kişinin halk arasında “KELHASAN” olarak bilindiğinden yerleşim yerine KELHASAN ismi verilmiş olup hala aynı isimle anılmaktadır. Belediye başkanlığı görevi Abdullah Bozkır tarafından yürütülmektedir.
SOSYAL DURUM :
Kasabada yerleşik hane sayısı yaklaşık 500 olup , nüfusu 2401’dir. Yurt dışında her haneden en az bir kişi olmak üzere yaklaşık 400 kişi çalışmaktadır. Köyün Yaklaşık 80 hanesi Konyaya ekonomik nedenler ve eğitim amaçlı göç etmişlerdir. Kasabanın yeni yetişen gençlerinin neredeyse tamamı yurtdışına çıkma çabası içerisindeler. Bu amaç uğrunda her türlü çözüme başvurmaktadırlar. bu nedenle olacak ki kasabada yerleşik nüfusun yaş ortalaması oldukça yüksektir. Kasabada bir ilköğretim okulu, bir lise bulunmaktadır. Okuma oranı ilköğretim bazında %100 lere yakındır. Yeni yetişen gençlerin neredeyse tamamı yurtdışına gitmeyi hayal ettiğinden üniversiteye giden öğrenci sayısının yok denecek kadar az olduğu gözlenmektedir. Kasabadaki insanların,en büyük istekleri gençlerinin üniversite okuması olmasına rağmen ekonomik koşullar gençleri yurt dışında çalışmaya yöneltmektedir.
kasabalı bir yaşlı şu sözleriyle cehaletin tehlikesini anlatıyor;
"DÜNYA BİLİMDEN KORKUYOR BİLİM DE CAHİLDEN"
Kasabadaki yapılanmanın modern oluşu yurt dışından kasabalarına gelen ailelerin tatillerinde rahat ve huzurlu bir ortamda oturmak istemelerinden ve birazda olsa aileler arasındaki rekabetten kaynaklandığı gözlenmiştir
EKONOMİK DURUM :
Cihanbeyli’nin tüm köylerinde olduğu gibi Kelhasanda da geçim kaynakları tarım ve hayvancılığa dayanmakta olup, en çok buğday ve arpa üretilmektedir. Kasaba gelirinin yaklaşık %65 i yurt dışında çalışan işçilerden elde edilmektedir. Yurtdışına çıkamayan gençler ise kasabada çiftçilikle geçimini sağlamaktadırlar. Ayrıca az da olsa nakliyecilikle geçimini sağlayanlar da vardır.